Кеше тормышындагы иң мөһим нәрсәләрдән, минем фикеремчә, туган якны,ата-ананы, балачак хатирәләрен, мәктәп тормышын аерып әйтергә була.Болар турындагы истәлекләр кешенең гомерлек юлдашы була, бу яктыхатирәләрне уйлап, кайчандыр кичергән вакыйгаларга яңадан әйләнепкайтырга мөмкин.
Нинди генә кеше булмасын, аның тормышын туган илсезкүз алдына да китереп булмый торгандыр. Кайда гына тумасын, нинди илдәгенә балачагын үткәрмәсен, барыбер үз Ватанын ул кеше өчен берни дәалыштыра алмый. Башка җиргә чыгып китсәң, сиңа хәтта туган як әрәмәлеге,кайчандыр син яратмаган гап-гади нәрсәләр дә кадерле була башлый.Мондый хисне, минемчә, бөтен кеше дә кичерәдер.
Ләкин туган як дип,кешенең беренче тапкыр аваз салган җирен генә түгел, ә тормышның күпөлешен шунда үткәргән урынны әйтсәң дә була. Мин моны үз язмышыммисалында исбатлый алам. Мин, откуда ты) . Бу – дөньяга аяк баскан шәһәрһәм хәзерге яшәү урыным – твой город. В такой то город күченеп килгәнкөнне мин бик яхшы хәтерлим. Миңа, ул вакытта татарча юньләп сөйләшәбелмәгән нәни кызчыкка, бөтен нәрсә яңа, чит иде. Башта шэхэр (тат. х)күренешенә, анда мине әйләндереп алган кешеләргә күнегү бик авыр булды.Ләкин вакытлар үтү белән, минем өчен бу шэхэрдэн да ямьлерәк җир юк иде.Авыл табигате, аның кешеләре минем күңелемә шулкадәр үтеп керде, минбер дә тартынмый: “Минем туган ягым – город твой”,- дип әйтә алам. Әммахалык: “Җан тартмаса, кан тарта”, — дип дөрес әйтә. Минем беренче туганягыма – родной город- булган хөрмәт һәм мәхәббәт элеккечә үк калды.
мин туган шэхэремнэ берничә генә көнгә аерылсам да, сагыну хисе белән яна башлыйм.
Туганяк турында сүз барганда, һичшиксез, тел турында да онытмаска кирәк.“Иле барның – теле бар” дигән халык мәкале моңа ачык мисал булып тора.Бу мәсьәлә үз туган телләрен онытучылар бигрәк тә күбәйгән вакытта,ягъни хәзерге көндә бик тормышчан. Кайсы гына шәһәргә барып кермә, андатуган телләрендә сөйләшергә оялган, күпчелек халык сөйләшә торган телдәаралашкан кешеләрне бик еш очратырга була. Туган телеңә карата мондыйсалкын караш озак дәвам итсә, минемчә, телнең бөтенләй юкка чыгуы даихтимал.
Кеше тормышында иң ачы кайгыларның берсе – туган ягыңнанаерылу. Мондый язмышны хәтта дошманыңа да теләп булмас иде, шуңа күрә,минем уйлавымча, туган якны хөрмәт итү һәм саклау – һәр кешенең изгебурычы.
Оцени ответ
“ Туган авылым”
Туган авыл… Йөрәккә иң якын һәм кадерле сүз. Безнең һәрберебезнең газиз туган йорты, йортыбыз урнашкан кадерле туган авылы бар. Һәр авылның үзенә генә хас, кабатланмас, истә кала торган урыннары күп. Сокланып туймаслык тугайлар, челтерәп ага торган чишмә буйлары, балыклы күлләре, куе әрәмәләр белән уратылган елга үзәннәре, басулары, шаулап торган урманнары күңелгә рәхәтлек биреп, туган авылга мәхәббәт хисе уята. Кая гына барсак та, туган авылның матурлыгын берни дә алмаштыра алмый. Аның һәр сукмагы күңелгә якын.
Минем Туган авылым Әлдермеш. Табигатьнең иң матур җирендә урнашкан. Мин чын күңелемнән туган авылымны яратам, аның гүзәллегенә сокланам. Авылымны сөймәслек тә түгел шул: ул, минемчә, бөтен дөньяда бер генә, бары тик бер генә! Авылдагы матурлыкның чиге юк! Ул үзенең болыннары, басулары, кырлары белән җәлеп итә. Әлдермеш авылының тирә-ягын урманнар, җиләк-җимешкә бай матур калкулыклар чорнап алган. Күккә менеп карасаң, яшел диңгез эчендәге утрау кебек күренәдер ул. Талгын җил искәндә, болын өстенең дулкынлануыннан күзеңне ала алмый торасың. Нинди генә чәчәкләр юк! Әйтерсең табигатьтә булган бар төсне шунда җыйганнар. Искиткеч матур гүзәллек! Иртәнге кояш күтәрелгәндә илаһи нурларын, бөтен яктылыгын авылга сибә. Авылым, әкияти манзара эчендәге кебек.
Авыл уртасыннан бик матур Сая елгасы ага. Суы артык тирән булмаса да, анда балык бик күп. Шулай ук Сидеркә чишмәсе бар. Тәмле чишмә суын эчеп тә туя торган түгел. Авыл халкы шул чишмәдән су ташый. Авыл уртасында – иман йорты – “Әмир” мәчете урнашкан. Мәчетебез бик зур, бик матур һәм үзенә җәлеп итеп тора. Ул бервакытта да буш булмый. Бигрәк тә җомга көнне. Әлдермеш халкы монда намаз укырга килә. Кичен аннан моңлы азан тавышы ишетелә. Авылда тагын кибет, мәктәп, балалар бакчасы һәм медпункт бар. Авылымның халкы да кешелекле, инсафлы һәм ярдәмчел. Авылымда үз эшен сөйгән хезмәт кешеләре яши.
Алар — авылыбызны яратучылар. Авылыбыз белән горурланып, аның данын тирә – якка тарату өчен тырышалар.
Әйе, мин авылымны, аның табигатен, кешеләрен бик яратам. Авылымның матурлыгын сөйләп тә бетерерлек түгел. Аның саф һавасы, тәмле суы мине үстерә. Күңелемне бетмәс – төкәнмәс горурлык хисе били. Мин үземне чиксез бәхетле тоям! Авылны бетермичә, аның өчен борчылып яшәүче апа — абыйларга, әби – бабайларга мең – мең рәхмәт! Әкият илендәге кебек яшибез! Хикәямне шигъри юлларым белән төгәллисем килә:
Туган җирем — син бөек илкәемнең
Җанга якын һәрбер почмагы.
Җылытып яшәр мине гомер буе
Туган авылымның кайнар учагы.
Игътибарыгыз өчен рәхмәт.
4
Сочинение на татарском языке на тему родная деревня
1 ответ:
0
0
Кеше тормышындагы иң мөһим нәрсәләрдән, минем фикеремчә, туган якны,
ата-ананы, балачак хатирәләрен, мәктәп тормышын аерып әйтергә була.
Болар турындагы истәлекләр кешенең гомерлек юлдашы була, бу якты
хатирәләрне уйлап, кайчандыр кичергән вакыйгаларга яңадан әйләнеп
кайтырга мөмкин.
Нинди генә кеше булмасын, аның тормышын туган илсез
күз алдына да китереп булмый торгандыр. Кайда гына тумасын, нинди илдә
генә балачагын үткәрмәсен, барыбер үз Ватанын ул кеше өчен берни дә
алыштыра алмый. Башка җиргә чыгып китсәң, сиңа хәтта туган як әрәмәлеге,
кайчандыр син яратмаган гап-гади нәрсәләр дә кадерле була башлый.
Мондый хисне, минемчә, бөтен кеше дә кичерәдер.
Ләкин туган як дип,
кешенең беренче тапкыр аваз салган җирен генә түгел, ә тормышның күп
өлешен шунда үткәргән урынны әйтсәң дә була. Мин моны үз язмышым
мисалында исбатлый алам. Мин, откуда ты) . Бу – дөньяга аяк баскан шәһәр
һәм хәзерге яшәү урыным – твой город. В такой то город күченеп килгән
көнне мин бик яхшы хәтерлим. Миңа, ул вакытта татарча юньләп сөйләшә
белмәгән нәни кызчыкка, бөтен нәрсә яңа, чит иде. Башта шэхэр (тат. х)
күренешенә, анда мине әйләндереп алган кешеләргә күнегү бик авыр булды.
Ләкин вакытлар үтү белән, минем өчен бу шэхэрдэн да ямьлерәк җир юк иде.
Авыл табигате, аның кешеләре минем күңелемә шулкадәр үтеп керде, мин
бер дә тартынмый: “Минем туган ягым – город твой”,- дип әйтә алам. Әмма
халык: “Җан тартмаса, кан тарта”, — дип дөрес әйтә. Минем беренче туган
ягыма – родной город- булган хөрмәт һәм мәхәббәт элеккечә үк калды.
мин туган шэхэремнэ берничә генә көнгә аерылсам да, сагыну хисе белән яна башлыйм.
Туган
як турында сүз барганда, һичшиксез, тел турында да онытмаска кирәк.
“Иле барның – теле бар” дигән халык мәкале моңа ачык мисал булып тора.
Бу мәсьәлә үз туган телләрен онытучылар бигрәк тә күбәйгән вакытта,
ягъни хәзерге көндә бик тормышчан. Кайсы гына шәһәргә барып кермә, анда
туган телләрендә сөйләшергә оялган, күпчелек халык сөйләшә торган телдә
аралашкан кешеләрне бик еш очратырга була. Туган телеңә карата мондый
салкын караш озак дәвам итсә, минемчә, телнең бөтенләй юкка чыгуы да
ихтимал.
Кеше тормышында иң ачы кайгыларның берсе – туган ягыңнан
аерылу. Мондый язмышны хәтта дошманыңа да теләп булмас иде, шуңа күрә,
минем уйлавымча, туган якны хөрмәт итү һәм саклау – һәр кешенең изге
бурычы.
Читайте также
1) — Спасибо, было очень вкусно!
2) — Спасибо, за Ваше гостеприимство!
3) — У Вас отличный вкус! (про одежду)
4) — Скорейшее Вам выздоровоения! ( — Попровляйтесь)
5) — У Вас новая причёска? Очегь красивая!
<span>Климат зависит не только от широты, но и влияния океанических течений, направления ветров в данной климатической зоне, влияние горных массивов и прочее</span>
Исем: Дэрес
2 прилгательное: Кызык, кирэкле
3 глагол: Уку, язу, тынлау
Жомлэ: Дэрес ул белем алу
Шөгыль
<span>Нестача цього мыкроелемента в Україні зумовлена його низькім вмістом в грунті і воді він необхідний для створення гормонів щитоподібної залози,за відсутності яких можуть винукнути значні порушення функціонування організму щоб запобігти цьому потрібно вживати в їжу йодовану сіль та —-</span>риб’ячий жир.
1)Юка А 2 це гра теніс напевно…
Кеше тормышындагы иң мөһим нәрсәләрдән, минем фикеремчә, туган якны,
ата-ананы, балачак хатирәләрен, мәктәп тормышын аерып әйтергә була.
Болар турындагы истәлекләр кешенең гомерлек юлдашы була, бу якты
хатирәләрне уйлап, кайчандыр кичергән вакыйгаларга яңадан әйләнеп
кайтырга мөмкин.
Нинди генә кеше булмасын, аның тормышын туган илсез
күз алдына да китереп булмый торгандыр. Кайда гына тумасын, нинди илдә
генә балачагын үткәрмәсен, барыбер үз Ватанын ул кеше өчен берни дә
алыштыра алмый. Башка җиргә чыгып китсәң, сиңа хәтта туган як әрәмәлеге,
кайчандыр син яратмаган гап-гади нәрсәләр дә кадерле була башлый.
Мондый хисне, минемчә, бөтен кеше дә кичерәдер.
Ләкин туган як дип,
кешенең беренче тапкыр аваз салган җирен генә түгел, ә тормышның күп
өлешен шунда үткәргән урынны әйтсәң дә була. Мин моны үз язмышым
мисалында исбатлый алам. Мин, откуда ты) . Бу – дөньяга аяк баскан шәһәр
һәм хәзерге яшәү урыным – твой город. В такой то город күченеп килгән
көнне мин бик яхшы хәтерлим. Миңа, ул вакытта татарча юньләп сөйләшә
белмәгән нәни кызчыкка, бөтен нәрсә яңа, чит иде. Башта шэхэр (тат. х)
күренешенә, анда мине әйләндереп алган кешеләргә күнегү бик авыр булды.
Ләкин вакытлар үтү белән, минем өчен бу шэхэрдэн да ямьлерәк җир юк иде.
Авыл табигате, аның кешеләре минем күңелемә шулкадәр үтеп керде, мин
бер дә тартынмый: “Минем туган ягым – город твой”,- дип әйтә алам. Әмма
халык: “Җан тартмаса, кан тарта”, — дип дөрес әйтә. Минем беренче туган
ягыма – родной город- булган хөрмәт һәм мәхәббәт элеккечә үк калды.
мин туган шэхэремнэ берничә генә көнгә аерылсам да, сагыну хисе белән яна башлыйм.
Туган
як турында сүз барганда, һичшиксез, тел турында да онытмаска кирәк.
“Иле барның – теле бар” дигән халык мәкале моңа ачык мисал булып тора.
Бу мәсьәлә үз туган телләрен онытучылар бигрәк тә күбәйгән вакытта,
ягъни хәзерге көндә бик тормышчан. Кайсы гына шәһәргә барып кермә, анда
туган телләрендә сөйләшергә оялган, күпчелек халык сөйләшә торган телдә
аралашкан кешеләрне бик еш очратырга була. Туган телеңә карата мондый
салкын караш озак дәвам итсә, минемчә, телнең бөтенләй юкка чыгуы да
ихтимал.
Кеше тормышында иң ачы кайгыларның берсе – туган ягыңнан
аерылу. Мондый язмышны хәтта дошманыңа да теләп булмас иде, шуңа күрә,
минем уйлавымча, туган якны хөрмәт итү һәм саклау – һәр кешенең изге
бурычы.